Dymnica pospolita
Dymnica lekarska (Fumaria officinalis L.) to roślina z rodziny makowatych, występująca w całej Europie, z wyjątkiem północy. W Polsce jest powszechna i zaliczana do archeofitów.
Morfologia
- Pokrój: Wzniesiony, osiągający wysokość 10-40 cm.
- Łodyga: Jasnozielona, pusta i kanciasta.
- Liście: Naprzemianległe, podwójnie pierzastosieczne, z 2-3 odcinkami; końcowe łatki lancetowate lub jajowate.
- Kwiaty: Małe, zebrane w luźne grona; różowe, purpurowoczerwone lub brunatne. Kielich z dwóch działek, korona z czterech płatków, górny płatek z ostrogą.
- Owoce: Nerkowata lub kulista niełupka, średnicy 2-2,5 mm, zielona do żółtobrunatnej.
- Korzeń: Cienki, nieregularnie pogięty.
Biologia i ekologia
Dymnica pospolita jest rośliną jednoroczną, kwitnącą od kwietnia do października. Zapylana przez błonkówki, a jej nasiona są roznoszone przez mrówki. Kiełkują przez cały rok, co czyni ją uciążliwym chwastem. Preferuje gleby gliniaste, piaszczyste i zasadowe, występując od niżu po pogórze.
Roślina jest trująca, a stosowanie jej preparatów powinno odbywać się pod kontrolą lekarza, ponieważ wyższe dawki mogą wpływać negatywnie na serce i wątrobę.
Zastosowanie
Roślina lecznicza
- Surowiec zielarski: Ziele dymnicy (Fumariae herba) z zawartością minimum 0,40% alkaloidów.
- Działanie: Stosowana w medycynie.
- Zbiór i suszenie: Pędy zbiera się w okresie kwitnienia i suszy w przewiewnym miejscu.
Roślina kosmetyczna
Napar z dymnicy stosowany jest do mycia zanieczyszczonej skóry. Mieszanka świeżego soku z dymnicy i krwawnika pospolitego, z dodatkiem mąki pszennej, może być używana jako maseczka na tłustą i trądzikową skórę.
Bibliografia
- Kategoria: Rośliny lecznicze
- Kategoria: Taksony opisane przez Karola Linneusza
- Kategoria: Dymnicowate
