Kokorycz pełna
Kokorycz pełna (Corydalis solida) to roślina z rodziny makowatych, występująca w dzikim stanie w Europie, Algierii, Turcji oraz częściach Syberii. W Polsce jest dość powszechna, zarówno na niżu, jak i w niższych partiach górskich.
Morfologia
- Łodyga: Delikatna, nieowłosiona, do 20 cm wysokości, z łuskowatymi liśćmi u podstawy.
- Bulwa: Kulista, pełna, rozwija kwiaty wczesną wiosną, wykorzystując substancje zapasowe.
- Liście: Zwykle z jednym listkiem oraz dwoma podwójnie trójdzielnymi liśćmi. Przysadki mogą być palczastowrębne, palczastosieczne lub niepodzielone.
- Kwiaty: Ciemnoczerwone (rzadziej białe lub fioletowe), do 2,5 cm długości, z długą ostrogą. Kwiaty tworzą luźne grono, a korona składa się z 4 płatków, w tym górny płatek tworzy ostrogę z nektarem.
- Owoc: Pękająca torebka z czarnymi nasionami o średnicy ok. 2 mm, które zawierają elajosom.
Gatunki podobne
Najłatwiej odróżnić kokorycz pełną od kokoryczy pustej po kształcie przysadek oraz bulw. Kokorycz pusta ma niepodzielone przysadki i puste bulwy.
Biologia i ekologia
Kokorycz pełna jest byliną i geofitem, posiadającą mechanizmy zapobiegające samozapyleniu. Kwiaty są przedprątne, a roślina jest samopłonna. Kwitnie od marca do maja, zapylana przez owady, a nasiona rozsiewane są przez mrówki. Preferuje widne lasy liściaste, zarośla i żywopłoty, rosnąc na glebach gliniastych ubogich w wapń. W górach występuje po regiel dolny.
Zmienność
Kokorycz pełna może tworzyć mieszańce z kokoryczą wątłą.
Podsumowanie
Kokorycz pełna to interesująca roślina ozdobna, ceniona za swoje walory estetyczne i ekologiczne. Jest charakterystyczna dla określonych siedlisk i odgrywa ważną rolę w ekosystemie.
