STS-109
STS-109 to czwarta i przedostatnia misja NASA, mająca na celu serwisowanie Kosmicznego Teleskopu Hubble’a (HST). Misja, która odbyła się z pokładu wahadłowca Columbia, zakończyła się sukcesem, a astronautów ustanowili rekord w długości spacerów kosmicznych, które trwały łącznie 36 godzin. Był to sto ósmy lot w programie wahadłowców oraz ostatni lot Columbii przed jej tragiczną katastrofą w 2003 roku.
Załoga
- Scott D. Altman (dowódca)
- Duane G. Carey (pilot)
- John M. Grunsfeld (dowódca ładunku)
- Nancy J. Currie (specjalista misji)
- James Newman (specjalista misji)
- Richard M. Linnehan (specjalista misji)
- Michael J. Massimino (specjalista misji)
Parametry misji
- Masa startowa orbitera: 116 989 kg
- Masa lądującego orbitera: 100 564 kg
- Perygeum: 486 km
- Apogeum: 578 km
- Inklinacja: 28,5°
- Okres orbitalny: 95,3 min
Cel misji
Głównym celem misji STS-109 było serwisowanie Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, który został umieszczony na orbicie w 1990 roku. W ramach misji zainstalowano Zaawansowaną Kamerę Przeglądową (ACS) oraz wymieniono panele słoneczne na nowocześniejsze, które były mniejsze o 45% i dostarczały 25% więcej energii. Wymieniono również Jednostkę Kontroli Mocy oraz zainstalowano System Chłodzenia NICMOS.
Spacery kosmiczne
- EVA-1 (4 marca 2002, 7 godz. 1 min): J. Grunsfeld, R. Linnehan
- EVA-2 (5 marca 2002, 7 godz. 16 min): J. Newman, M. Massimino
- EVA-3 (6 marca 2002, 6 godz. 48 min): J. Grunsfeld, R. Linnehan
- EVA-4 (7 marca 2002, 7 godz. 30 min): J. Newman, M. Massimino
- EVA-5 (8 marca 2002, 7 godz. 20 min): J. Grunsfeld, R. Linnehan
Misja STS-109 była kluczowym krokiem w utrzymaniu i ulepszaniu Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, co przyczyniło się do jego dalszej pracy i odkryć w astronomii.
