Bitwa pod Warką
Bitwa pod Warką miała miejsce 7 kwietnia 1656 roku i była pierwszym zwycięstwem Rzeczypospolitej w czasie potopu szwedzkiego. Odbyła się w okolicach Warki, gdzie armia szwedzka pod dowództwem margrabiego Fryderyka Badeńskiego usiłowała uciec przed wojskami polsko-litewskimi.
Przygotowania do bitwy
Po bitwie pod Jarosławiem, Karol X Gustaw wysłał z Warszawy posiłki dla osaczonego wojska. Margrabia Fryderyk Badeński, dowodząc 2,5 tysiąca rajtarów i dragonów, miał za zadanie przetransportować ich do Janowca. Po trudnej przeprawie przez Puszczę Kozienicką, margrabia, zamiast pospieszyć do Warszawy, czekał na oddziały z Radomia, co okazało się strategicznym błędem.
Przebieg bitwy
Wojska polskie, pod dowództwem Stefana Czarnieckiego i Jerzego Lubomirskiego, sforsowały rzekę Pilicę. Podzielili się na trzy grupy, z zamiarem zablokowania Szwedów w ich odwrócie. Po zdobyciu mostu, Polacy przystąpili do ataku na Szwedów, którzy byli w odwrocie. Kluczowe uderzenie husarii oraz dragoni zadało znaczące straty Szwedom.
- Straty Szwedów: Uciekający żołnierze wpadli w pułapkę, a niektórzy zostali wycięci przez okolicznych mieszkańców.
- Przegrana Szwedów: Margrabia Badeński stracił większość swoich wojsk i był zmuszony wycofać się z pola bitwy.
Skutki bitwy
Pościg za Szwedami trwał do wieczora. Pomimo ich ucieczki, bitwa pod Warką była znaczącym zwycięstwem dla Polaków i miała wpływ na dalsze losy potopu szwedzkiego.
W literaturze
Bitwa ta została opisana w powieści Potop Henryka Sienkiewicza, a także w relacjach historycznych, które podkreślają jej znaczenie w kontekście walki o niepodległość Polski.
Przypisy
Relacje z bitwy oraz opisy wydarzeń można znaleźć w źródłach historycznych, takich jak Mała Encyklopedia Wojskowa oraz prace Pawła Skworody.
