Niecierpek drobnokwiatowy
Niecierpek drobnokwiatowy (Impatiens parviflora DC.) to roślina z rodziny niecierpkowatych, występująca pierwotnie w północno-wschodniej i centralnej Azji oraz wschodniej Europie. W XIX wieku zdziczała z ogrodów botanicznych i obecnie jest powszechnie spotykana w Polsce. Klasyfikowana jako kenofit i gatunek inwazyjny.
Morfologia
Niecierpek drobnokwiatowy to roślina jednoroczna o wysokości 15–60 cm. Charakteryzuje się:
- Łodyga: naga, pojedyncza lub rozgałęziona.
- Liście: skrętoległe, jajowate, zaostrzone, z piłkowanym brzegiem.
- Kwiaty: bladożółte, do 1 cm długości, zgrupowane w gronach po 4–10.
- Owoc: podłużna torebka, pękająca na 5 klap, z nasionami przesuwającymi się do górnej części w trakcie dojrzewania.
Biologia i ekologia
Niecierpek drobnokwiatowy występuje w różnych siedliskach, takich jak lasy liściaste, parki, cmentarze i miejsca ruderalne. Preferuje gleby żyzne i stanowiska cieniste. Jest rośliną azotolubną, kwitnącą od czerwca do października. Rozsiewa się głównie poprzez autopojawianie, a nasiona wyrzucane są na znaczne odległości dzięki wysokiemu ciśnieniu osmotycznemu w dojrzałych owocach. Gatunek ten jest charakterystyczny dla zbiorowisk roślinnych All. Alliarion.
Zastosowanie
W Azji niecierpek drobnokwiatowy wykorzystywany jest jako roślina lecznicza. Zawiera bioaktywne związki fenolowe, saponiny i polisacharydy. Wstępne badania sugerują, że niektóre składniki mogą mieć działanie przeciwzapalne, co może być pomocne w chorobach związanych z degradacją kwasu hialuronowego, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. Liście po ugotowaniu są jadalne, jednak zaleca się ostrożność w ich spożywaniu ze względu na możliwą obecność szczawianu wapnia.
Kategoria
Niecierpek drobnokwiatowy należy do rodziny niecierpkowatych i jest klasyfikowany jako inwazyjny gatunek roślin.
