Ramzes I – Faraon XIX Dynastii
Ramzes I, znany również jako Paramessu, był faraonem starożytnego Egiptu i założycielem XIX dynastii. Jego panowanie miało miejsce prawdopodobnie w latach 1306-1304 p.n.e. lub 1292-1290 p.n.e.
Nie pochodził z królewskiego rodu, lecz z arystokratycznej rodziny z regionu Awaris w Delcie Nilu. Zanim został faraonem, pełnił wysokie stanowiska wojskowe, w tym dowódcy królewskich łuczników oraz generała armii. Jego kariera rozwijała się, gdy został inspektorem koni i królewskim woźnicą, co doprowadziło go do elitarnego korpusu rydwanów.
Ramzes I zdobył zaufanie Horemheba, ostatniego władcy XVIII dynastii, który powierzył mu funkcje wezyra oraz Pierwszego Kapłana Egiptu. Po śmierci Horemheba, Ramzes został jego zastępcą i późniejszym następcą.
Po objęciu tronu Ramzes I wyznaczył swojego syna Setiego I na koregenta, co zapoczątkowało nową dynastię. Panował przez 16 miesięcy, wzorując się na swoich poprzednikach, przede wszystkim Ahmose I. Jego tytulatura była prosta, bez zbędnych epitetów.
Seti I kontynuował dzieła rozpoczęte przez Ramzesa, w tym budowę drugiego pylonu w świątyni Amona w Karnaku.
Pochówek
Ramzes I został pochowany w Dolinie Królów, a jego grobowiec (KV 16) został odkryty w 1817 r. przez Giovanni Battista Belzoniego. Istnieje możliwość, że jedna z mumii odnalezionych w skrytce DB-320 to mumia Ramzesa I.
Tytulatura
Ramzes I przyjął tytulaturę na wzór Ahmose I, co podkreślało jego związki z wcześniejszymi władcami Egiptu.
Bibliografia
- Schneider Th. – Leksykon faraonów, PWN, Kraków-Warszawa 2001.
