Św. Łazarz z Betanii
Św. Łazarz to postać biblijna, znana z Nowego Testamentu, gdzie opisano jego wskrzeszenie przez Jezusa w Ewangelii Jana. Jest czczony jako święty zarówno w Kościele katolickim, jak i prawosławnym.
Życie i działalność
Łazarz mieszkał w Betanii, na wschodnim stoku Góry Oliwnej, razem z siostrami: Marią i Martą. Po zmartwychwstaniu, według legend, osiedlił się na Cyprze, gdzie przez ponad 40 lat pełnił funkcję biskupa w Kition (obecnie Larnaka). Po jego śmierci, został pochowany w miejscu, gdzie obecnie znajduje się Cerkiew św. Łazarza w Larnace.
W okresie, gdy Cypr był pod rządami Franków, jego szczątki miały być przewiezione do Francji, z różnymi informacjami o ich lokalizacji, m.in. w Autun i Avallon.
Legendy i ikonografia
Według legendy prowansalskiej, po Wniebowstąpieniu Chrystusa, Łazarz udał się do Francji, gdzie został biskupem Marsylii. W ikonografii często przedstawiany jest w scenach wskrzeszenia oraz na uczcie w Betanii.
Patronat i wspomnienia liturgiczne
- Patron rzeźników, grabarzy, żebraków, trędowatych i zakonu lazarytów.
- Od jego imienia pochodzi nazwa lazaret.
W Kościele katolickim wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 17 grudnia, z dodatkowymi datami w martyrologii: 4 maja, 17 czerwca, 29 lipca oraz 16 lub 17 października. W 2021 roku papież Franciszek ustalił, że będzie wspominany razem z siostrami Martą i Marią 29 lipca.
