Hrabia cesarstwa
Hrabia cesarstwa, znany również jako hrabia S. R. I. (łac. comes sacri Romani Imperii, niem. Reichsgraf, fr. comte d’Empire), to tytuł arystokratyczny nadawany przez władcę cesarstwa.
Święte Cesarstwo Rzymskie
Do 1804 roku jedynym cesarstwem w Europie była Święta Rzesza Rzymska, której cesarz nadawał tytuły arystokratyczne, takie jak:
- Reichsfürst – książę
- Reichsgraf – hrabia
- Reichsfreiherr – baron
- Reichsritter – rycerz
Hrabia cesarstwa był bezpośrednim lennikiem cesarza, posiadającym suwerenną władzę na swoim terytorium oraz prawo uczestniczenia w Sejmie Rzeszy. W Sejmie hrabiowie zasiadali w regionalnych kolegiach, z których każde miało jeden głos. Pełnoprawni książęta dysponowali również jednym głosem. Cesarz miał prawo awansować hrabiów do rangi książąt, co skutkowało ich uczestnictwem w Sejmie jako wiryliści.
Tytuł Reichsgraf nadawany był także indywidualnym osobom oraz rodem według uznania cesarza, m.in. rodzinom Tarnowskich, Dönhoff i Zamoyskich.
Obecnie tytuły z przedrostkiem Reichs- są cenione jako starsze od tych nadawanych przez królów pruskich oraz władców niemieckich państw w latach 1815–1918.
Cesarstwo Francuskie
Tytuł comte d’Empire był nadawany przez Napoleona Bonaparte. W latach 1808-1814 przyznano 388 tytułów, głównie ministrom, senatorom oraz mniej ważnym generałom.
Podsumowanie
Hrabia cesarstwa to ważny tytuł arystokratyczny w historii Europy, związany z systemem feudalnym Świętego Cesarstwa Rzymskiego oraz z nadaniami cesarza Francuzów, Napoleona Bonaparte. Tytuł ten wciąż cieszy się prestiżem wśród historyków i miłośników arystokracji.
