„`html
Okręty podwodne typu Ohio
Okręty podwodne typu Ohio, znane również jako Trident, to amerykańskie atomowe okręty podwodne przeznaczone do przenoszenia 24 pocisków balistycznych SLBM Trident II D-5 z głowicami termojądrowymi. Zbudowano 18 jednostek, które zastąpiły 41 starszych okrętów systemu Polaris-Poseidon. Po 2003 roku cztery okręty przekształcono do roli przenoszenia 154 pocisków manewrujących Tomahawk SLCM.
Geneza
Program rakietowy Trident rozpoczął się w latach 60. XX wieku, w odpowiedzi na rosnące zagrożenie ze strony radzieckiego potencjału jądrowego. Opracowano koncepcję strategicznego systemu zdolnego do efektywnego odwetu na atak jądrowy, co doprowadziło do powstania podwodnego systemu rakietowego ULMS.
Budowa okrętów
Budowa okrętów zakończona została w marcu 1971 roku, a pierwszy z nich, USS Ohio, wszedł do służby w 1981 roku. Okręty te miały długość 170 metrów, wyporność 18 700 ton w zanurzeniu i były napędzane przez reaktor PWR GE S8G.
Konstrukcja i wyposażenie
- Uzbrojenie:
- 24 x SLBM Trident II D-5
- 154 x SLCM Tomahawk w wersji SSGN
- Torpedy Mk 48 ADCAP
- Systemy sensoryczne: Zawierają sonary AN/BQQ-6, AN/BQR-19 oraz radary AN/BPS-15/16.
Konwersja okrętów
W ramach zmiany struktury amerykańskich sił jądrowych, część okrętów typu Ohio przekształcono w jednostki SSGN, przenoszące pociski Tomahawk oraz wspierające operacje sił specjalnych. Proces konwersji rozpoczął się w 2003 roku, a pierwszym przekształconym okrętem był USS Ohio, który powrócił do służby w 2006 roku.
System napędowy i prędkości
Okręty osiągają prędkość do 25 węzłów w zanurzeniu, a ich napęd oparty jest na reaktorze jądrowym i turbinach, co zapewnia dużą elastyczność operacyjną.
Zakres konwersji i współczesne zastosowanie
Okręty SSGN mogą przewozić personel SOF oraz wprowadzać nowe technologie, co zwiększa ich możliwości operacyjne. Przewiduje się, że nowe jednostki SSBN-X wejdą do służby w 2025 roku, a ich konstrukcja będzie oparta na okrętach typu Virginia.
Podsumowanie
Okręty typu Ohio stanowią kluczowy element amerykańskiego systemu odstraszania jądrowego, łącząc zaawansowane technologie z możliwością wsparcia operacji specjalnych. Ich konwersja do ról SSGN podkreśla elastyczność i adaptacyjność amerykańskiej marynarki wojennej w zmieniającym się środowisku strategicznym.
„`
