Witold Borowski – Życiorys
Witold Borowski (1913-1945) był członkiem Stronnictwa Narodowego oraz Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska. Pełnił funkcję podporucznika w Narodowych Siłach Zbrojnych i Narodowym Zjednoczeniu Wojskowym.
W 1932 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zaangażował się w działalność akademicką. Po zorganizowaniu akcji blokady uczelni w 1936 roku został wydalony ze studiów i dokończył je na Uniwersytecie Poznańskim. W czasie II wojny światowej, po początkowym braku powołania, zgłosił się na ochotnika i brał udział w walkach, w wyniku których został ranny i trafił do niewoli niemieckiej. Udało mu się uciec i wkrótce podjął działalność konspiracyjną w SN.
Działalność konspiracyjna
W 1941 roku Borowski został redaktorem pisma młodzieżowego „Wielka Polska” i był zaangażowany w organizację Armii Narodowej oraz przystąpienie do Narodowych Sił Zbrojnych. Po scaleniu NSZ z AK w marcu 1944 roku, pracował w pionie politycznym Stronnictwa Narodowego. W czasie powstania warszawskiego organizował pomoc dla rannych.
Ostatnie dni i śmierć
Po wojnie, w kwietniu 1945 roku, został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa i osadzony w obozie w Rembertowie. Uczestniczył w przygotowaniach do akcji rozbicia obozu, która miała miejsce 29 maja 1945 roku. Witold Borowski odzyskał wolność, ale zginął w obławie UB i NKWD 2 czerwca 1945 roku w Antoninie koło Mińska Mazowieckiego. Pochowano go na cmentarzu w Jakubowie.
Rodzina
- Żona: Natalia, komendant Pomocniczej Służby Kobiet w NSZ.
- Brat: Jan, pilot, zginął w 1940 roku podczas bitwy o Anglię.
Bibliografia
- Krzysztof Kaczmarski, Podziemie narodowe na Rzeszowszczyźnie 1939–1944, Rzeszów 2003
- Wojciech Muszyński, Witold Borowski, w: Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939–1955. Słownik biograficzny, Warszawa 2010
