Alnico – Opis i Skład
Alnico, będący akronimem od aluminium (Al), niklu (Ni) i kobaltu (Co), to rodzina stopów żelaza wykorzystywanych do produkcji trwałych magnesów. Oprócz podstawowych składników, mogą zawierać także miedź (Cu) oraz tytan (Ti). Stopy te charakteryzują się dużą koercją, co oznacza ich odporność na rozmagnesowanie.
Początki rozwoju stopów alnico sięgają 1931 roku, kiedy to japoński naukowiec T. Mishima odkrył, że stop żelaza, niklu i aluminium wykazuje koercję na poziomie 400 Oe, co czyniło go dwukrotnie mocniejszym od ówczesnych magnesów stalowych. Przed wprowadzeniem magnesów z pierwiastków ziem rzadkich, alnico było najpotężniejszym typem magnesu.
Typowy skład alnico obejmuje: 8–12% aluminium, 15–26% niklu, 5–24% kobaltu, do 6% miedzi, do 1% tytanu, resztę stanowi żelazo.
Zastosowanie
Magnesy alnico znajdują zastosowanie w licznych dziedzinach przemysłowych i konsumenckich, w tym:
- Silniki elektryczne
- Przetworniki gitarowe
- Mikrofony
- Czujniki
- Magnetrony
- Magnesy dla bydła
Jednak z powodu rozwoju silniejszych magnesów z pierwiastków ziem rzadkich, alnico jest stopniowo zastępowane w wielu zastosowaniach.
Gatunki i Odmiany
Wyróżnia się 29 gatunków alnico, w tym:
- 17 gatunków odlewniczych
- 10 gatunków spiekanych
- 2 gatunki wiązane
Przykłady nazw handlowych to Alnico, Columax, Alcomax. Najczęściej stosowane gatunki to Alnico 5, Alnico 8, Alnico 9, i inne. Odmiany alnico klasyfikuje się według metody produkcji (odlewanie, spiekanie, wiązanie) oraz właściwości magnetycznych (anizotropowe i izotropowe).
Alnico 5 jest najpopularniejszym stopem, z różnymi odmianami odlewniczymi i spiekanymi. Przykłady oznaczeń dla alnico 8 obejmują Alnico8_ACA40, Alnico8_ASA38 i inne.