Dramat groteskowy
Dramat groteskowy to nowoczesna forma dramatu, która rozwija się w ramach teatru absurdu. Charakteryzuje się brakiem tradycyjnej akcji oraz składa się z luźno powiązanych, absurdalnych scen. Działania postaci są często pozbawione motywacji psychologicznej.
Ten gatunek literacki wykorzystuje elementy groteski, parodii oraz nonsensu, a także krytykuje utarte schematy językowe i konwencjonalne formy literackie. W dramacie groteskowym często występują obok siebie sceny komiczne i dramatyczne.
Prekursorzy i przedstawiciele
Prekursorami dramatu groteskowego byli francuscy twórcy z końca XIX wieku, tacy jak Alfred Jarry i Guillaume Apollinaire. W XX wieku do znaczących przedstawicieli tego gatunku należą:
- Na świecie:
- Samuel Beckett – Czekając na Godota
- Eugène Ionesco – Łysa śpiewaczka
- Jean Genet – Balkon, Murzyni
- W Polsce:
- Stanisław Ignacy Witkiewicz – Szewcy
- Witold Gombrowicz – Operetka
- Sławomir Mrożek – Tango
- Tadeusz Różewicz – Kartoteka
Dramat groteskowy stanowi ważny element współczesnego teatru oraz teorii literatury, wyrażając absurdy ludzkiej egzystencji i krytykując społeczne konwenanse.
