Friedrich August Stüler
Friedrich August Stüler (1800-1865) był pruskim architektem i urzędnikiem, który zdobył wykształcenie w Berlinie pod okiem Karla Friedricha Schinkla. W latach 1829–1830 podróżował po Francji i Włoszech, a w 1831 odwiedził Rosję. W 1832 roku objął stanowisko radcy budowlanego, a w 1842 został architektem królewskim, realizując projekty w różnych stylach architektonicznych, w tym neorenesansowym, klasycystycznym i neogotyckim.
Wybrane dzieła
- Kościół św. Piotra i św. Pawła w Berlinie (1834–1837)
- Rozbudowa kościoła franciszkanów w Berlinie (1842–1845)
- Gmach Nowego Muzeum w Berlinie (1843-1855)
- Kościół św. Jakuba w Berlinie-Kreuzbergu (1844–1845)
- Kościół św. Mikołaja w Poczdamie (1845–1854)
- Nationalmuseum w Sztokholmie (1848–1866)
- Nowa Synagoga w Berlinie (1859–1866)
- Stara Galeria Narodowa w Berlinie (1862–1876)
Prace w Polsce
Stüler był także odpowiedzialny za wiele budowli na terenie obecnej Polski, w tym:
- Kościół św. Antoniego w Nowej Soli (1835–1839)
- Neorenesansowy pałac w Strzelcach (1840-44)
- Neogotycka przebudowa kościoła w Drawsku Pomorskim (1854–1855)
- Kościół św. Wojciecha w Jabłonowie Pomorskim (1860–1866)
- Nowy Ratusz we Wrocławiu (1860–1864)
- Kościół Najświętszego Zbawiciela w Poznaniu (1866–1869)
Podsumowanie
Friedrich August Stüler pozostawił znaczący ślad w architekturze XIX wieku, zarówno w Prusach, jak i na terenach obecnej Polski. Jego prace odzwierciedlają różnorodność stylów architektonicznych oraz innowacyjne podejście do projektowania budynków użyteczności publicznej i sakralnych.
Przypisy
Kategoria: Niemieccy architekci
