„`html
Kotek rudy (Prionailurus rubiginosus)
Kotek rudy, znany również jako kot rdzawy, to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych (Felidae). Jego zasięg występowania obejmuje Indie oraz Sri Lankę, gdzie rywalizuje z innymi gatunkami, takimi jak kotek bengalski i kot błotny.
Taksonomia
Kotek rudy został po raz pierwszy opisany w 1831 roku przez francuskiego zoologa Isidore Geoffroy Saint-Hilaire jako Felis rubiginosa. Obecnie uznaje się trzy podgatunki:
- P. r. rubiginosus – Indie
- P. r. koladivinus – sucha strefa Sri Lanki
- P. r. phillipsi – mokra strefa południowo-zachodniej Sri Lanki
Etymologia
Nazwa rodzaju Prionailurus pochodzi od greckich słów oznaczających „piłę” oraz „kot”. Epitet gatunkowy rubiginosus odnosi się do rdzawego koloru futra.
Morfologia
Kotek rudy osiąga długość ciała od 35 do 48 cm, a jego ogon ma długość 15–29,8 cm. Samice ważą około 1 kg, podczas gdy samce osiągają 1,5–1,6 kg. Mają okrągłą głowę z wąskimi kośćmi nosowymi, a ich sierść jest brunatnoszara z dużymi cętkami. Uszy są małe i zaokrąglone, a ogon krótki i puszysty z ciemnymi pręgami.
Ekologia
Kotki rudy prowadzą nocny tryb życia, prawdopodobnie są samotnikami. Ich dieta składa się głównie z ptaków, owadów i drobnych ssaków. Ciąża trwa około 67 dni, a w miocie zazwyczaj rodzą się 2 kocięta.
Siedlisko
Koty rdzawe zamieszkują różnorodne siedliska, w tym suche łożyska zbiorników wodnych w Indiach oraz dżungle na Sri Lance, gdzie mogą występować do wysokości 2000 m n.p.m.
Status ochrony
Kotek rudy jest uznawany za gatunek narażony, zagrożony przez wylesianie i rozszerzanie terenów uprawnych. Często krzyżują się z kotami domowymi, co stanowi dodatkowe zagrożenie. Gatunek ten jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik I).
Podsumowanie
Kotek rudy jest rzadkim przedstawicielem rodziny kotowatych, wymagającym ochrony ze względu na malejącą populację i zagrożenia związane z działalnością człowieka.
„`
