Marsilio Ficino

Marsilio Ficino (ur. 19 października 1433, zm. 1 października 1499) był włoskim filozofem renesansowym, humanistą i neoplatonikiem, znanym jako „Drugi Platon”. Był założycielem i kierownikiem Akademii florenckiej.

Twórczość

Ficino zasłynął jako tłumacz i komentator dzieł Platona, w tym jego pełnego przekładu w 1484 roku, oraz prac Plotyna. W swoich dziełach podkreślał boskość natury ludzkiej, ukazując dążenie człowieka do zjednoczenia z Bogiem. Jego najważniejsze dzieło, Teologia platońska, jest uznawane za kluczowe w filozofii renesansowej. W swoich teoriach nawiązywał do pism neoplatoników, takich jak Jamblich, Porfiriusz, Synesjusz i Psellus Bizantyński.

Ficino wprowadził termin „miłość platoniczna”, opisując jej koncepcję w komentarzu do Uczty Platona. W estetyce oraz filozofii miłości podkreślał metafizyczny wymiar piękna, uznając je za „oblicze Boga”.