Sekstus Pompejusz
Sekstus Pompejusz (75 p.n.e. – 35 p.n.e.) był rzymskim dowódcą, walczącym do końca z II triumwiratem. Był młodszym synem Pompejusza Wielkiego oraz Mucji Tercji, a także bratem Gnejusza Pompejusza Młodszego. Jego żoną była Skrybonia.
Wczesne życie i kariera
Sekstus dorastał w cieniu swojego ojca. Po wybuchu wojny domowej w 49 p.n.e., jego ojciec i brat udali się na Wschód, podczas gdy Sekstus pozostał w Rzymie z macochą, Kornelią Metellą. Po przegranej bitwie pod Farsalos w 48 p.n.e. dołączył do ojca w Mitylenie, a następnie uciekli do Egiptu, gdzie był świadkiem jego zabójstwa.
- W 46 p.n.e. Sekstus przyłączył się do przeciwników Cezara w Afryce.
- W 45 p.n.e. po bitwie pod Mundą, Sekstus jako jedyny z braci zdołał uciec.
- W 43 p.n.e. opanował Sycylię.
Wojny domowe
Po zabójstwie Cezara w 44 p.n.e. wybuchła kolejna wojna domowa między politycznymi spadkobiercami Cezara (Markiem Antoniuszem, Oktawianem Augustem i Markiem Lepidusem) a jego zabójcami. Sekstus wykorzystał ten czas na wzmocnienie swojej armii i floty na Sycylii.
- W 42 p.n.e. triumwirowie wygrali bitwę pod Filippi, kierując swoje działania przeciwko Sekstusowi.
- W 39 p.n.e. zawarto pokój w Puteoli, przyznając Sekstusowi władzę prokonsula na Korsyce, Sardynii, Sycylii i Peloponezie.
Ostatnie lata i śmierć
Sekstus był de facto władcą Sycylii aż do śmierci. W miarę narastających napięć między Antoniuszem a Oktawianem, Oktawian wznowił działania wojenne przeciwko Sekstusowi. Mimo kilku zwycięstw, w tym bitwy pod Messyną w 37 p.n.e., flota Sekstusa została ostatecznie pokonana przez Marka Agrypę w bitwie pod Naulochos.
W 36 p.n.e. Sekstus został schwytany w Milecie i stracony bez sądu na rozkaz Marka Titiusa, jednego z dowódców Antoniusza.