Wojska pancerne

Wojska pancerne to kluczowy rodzaj wojsk lądowych, którego podstawowym uzbrojeniem są czołgi i inne ciężkie wozy bojowe. Charakteryzują się dużą siłą ognia, manewrowością oraz odpornością na ogień, co czyni je efektywnymi w ataku oraz obronie.

Właściwości

Wojska pancerne są stosowane do:

wkroczenia w ugrupowanie przeciwnika
prowadzenia natarcia
głębokich uderzeń w strefę tyłową wroga
pościgu za przeciwnikiem
powstrzymywania ataków i kontrataków

Ich uzbrojenie obejmuje:

czołgi
działa pancerne
bojowe wozy piechoty
opancerzone środki walki

Wojska pancerne są również zintegrowane z innymi rodzajami wojsk, co nadaje im ogólnowojskowy charakter.

Historia

Jednostki pancerne po raz pierwszy zostały użyte przez armię brytyjską w 1916 roku podczas I wojny światowej. Francuzi wprowadziły czołgi do wsparcia piechoty w 1917 roku. W Polsce pierwszy pułk czołgów powstał w 1919 roku. W okresie międzywojennym rozwinięto koncepcję szybkich wojsk pancernych, która została w praktyce zrealizowana przez Niemców. Po II wojnie światowej znaczenie wojsk pancernych wzrosło, lecz ich rola została podważona przez nowoczesne rakietowe systemy przeciwpancerne, co doprowadziło do integracji zmechanizowanych oddziałów czołgów i piechoty.