„`html
Żelisławki
Żelisławki (niem. Senslau) to osada w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Pszczółki. Miejscowość leży na trasie byłej linii kolejowej Pszczółki-Skarszewy-Kościerzyna, która została przekształcona w ścieżkę rowerową Cysterski Trakt Rowerowy. Transport publiczny obsługuje linia autobusowa 3 Pszczółki – Sobowidz.
W latach 1945–1975 Żelisławki były częścią dużego województwa gdańskiego, a w latach 1975-1998 małego województwa gdańskiego.
Historia
Pierwsza wzmianka o Żelisławkach pochodzi z 1292 roku, kiedy to miejscowość została nadana rycerzowi Żelisławowi. W latach 1773–1918 osada była pod administracją pruską, a od 1919 znajdowała się w Wolnym Mieście Gdańsk. W roku 1939 włączono ją do III Rzeszy, a w 1945 powróciła do Polski.
W 2001 roku w Żelisławkach ustanowiono parafię katolicką, a nabożeństwa odbywały się w dawnej oranżerii pałacowej do czasu wybudowania kościoła w latach 2001-2003. Obecnie parafia należy do dekanatu Pruszcz Gdański w archidiecezji gdańskiej. W 2010 roku otwarto świetlicę wiejską, a w 2018 wprowadzono nazwy ulic.
W 2000 roku zamknięto linię kolejową Pszczółki – Kościerzyna, a w 2009 roku stworzono na jej miejscu drogę rowerową, która została przedłużona do Sobowidza w 2019 roku.
Zabytki
Na liście zabytków NID znajduje się zespół pałacowy i folwarczny, wpisany pod numerem rej.: 744 z 25.04.1977:
- pałac z 1830 roku
- park
- folwark z XIX/XX wieku: spichrz, gorzelnia, wozownia, budynek zarządcy
Pałac, w stylu klasycystycznym, obecnie jest siedzibą Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach. W obiekcie zachowały się oryginalne elementy, takie jak kominki, piece kaflowe oraz klatka schodowa z tralkami. Całość otacza park krajobrazowy z przełomu XIX i XX wieku oraz kompleks budynków dawnej gorzelni z 1912 roku. Dodatkowo, w pobliżu znajduje się lapidarium kamieni granicznych i nagrobnych, stworzone przez Kazimierza Kowalkowskiego.
„`
