Definicja subkontynentu
Subkontynent to duża, zwarta powierzchnia lądowa, będąca częścią kontynentu, która wyróżnia się odmiennością w stosunku do reszty kontynentu. Odmienność ta może być określona przez różnorodne czynniki, takie jak:
- budowa geologiczna
- obecność barier naturalnych (góry, morza)
- czynniki geopolityczne
- różnice religijne, kulturowe i gospodarcze
Przykłady subkontynentów
Do subkontynentów zaliczane są m.in.:
- Subkontynent indyjski – geologicznie odnosi się do lądowej części płyty indyjskiej, a geograficznie do Półwyspu Indyjskiego. W szerszym ujęciu obejmuje Azję Południową, w tym Indie, Pakistan, Bangladesz, Sri Lankę, Nepal, Bhutan, Malediwy oraz Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego.
- Półwysep Arabski – geologicznie związany z płytą arabską, w szerszym znaczeniu utożsamiany z Bliskim Wschodem.
- Europa – choć historycznie i kulturowo uznawana za odrębny kontynent, spełnia definicję subkontynentu jako półwysep w zachodniej części Eurazji.
Inne przykłady
Wielkościowo subkontynentem bywa również określana wyspa Grenlandia.
