Stanisław Henryk Pytliński pseud. Stach (1865–1923) – polski literat i prawnik.
Życiorys
Stanisław Pytliński ukończył gimnazjum w Siedlcach, a następnie Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim w 1888 roku. Przez wiele lat pracował w wydziale prawnym Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. W czasie I wojny światowej został ewakuowany do Moskwy, a po powrocie do kraju w 1918 roku objął stanowisko radcy prawnego w Ministerstwie Komunikacji.
Swoją karierę literacką rozpoczął od poematu Beatus, który zdobył nagrodę w 1892 roku w konkursie „Kuriera Codziennego”. Pisywał wiersze, bajki i reportaże, publikując swoje prace w warszawskich czasopismach, takich jak „Tygodnik Mód i Powieści” oraz „Biesiada Literacka”. Jednym z jego bardziej uznawanych dzieł była powieść Koledzy, wydana w 1901 roku.
W 1892 roku został aresztowany za działalność narodowo-oświatową, a jego pobyt w Cytadeli Warszawskiej trwał krótko. W 1905 roku był współredaktorem czasopisma „Legion”, a w latach 1906-1907 „Tygodnika Podlaskiego”. W Moskwie uczestniczył w wydawaniu publikacji zbiorowych, takich jak Warownia Krzyża i Miasto św. Jana.
W okresie międzywojennym Pytliński pełnił funkcje prezesa Związku Pracowników Kolejowych, członka Kasy Literackiej Związku Literatów i Dziennikarzy oraz sekretarza Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. Zmarł 19 listopada 1923 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Bibliografia
* Siedlce 1448-1995 pod red. Edwarda Kospath-Pawłowskiego i Teresy Włodarczyk, Siedlce 1996.
