Agnieszka Babenberg
Agnieszka, córka Leopolda III Świętego, była księżną śląską i krakowską oraz żoną Władysława II Wygnańca. Urodziła się nie wcześniej niż w 1111 roku i zmarła 24 lub 25 stycznia 1163 roku.
Życiorys
Agnieszka była córką margrabiego austriackiego Leopolda III Świętego oraz Agnieszki, córki cesarza Henryka IV. W latach 1125-1127 poślubiła Władysława II, co miało na celu wzmocnienie sojuszu z niemieckimi rodami w walce przeciwko cesarzowi Lotarowi z Supplinburga.
Według kronikarza Wincentego Kadłubka, Agnieszka była osobą energiczną i ambitną, nazywaną „tygrysicą”. Po objęciu władzy w 1138 roku, wspólnie z mężem zaczęła działać na rzecz zjednoczenia Polski pod ich rządami. W dążeniu do tego celu doprowadziła do upadku Piotra Włostowica, potężnego wielmoży, którego wygnano i okaleczono.
Bezkompromisowa polityka Agnieszki i Władysława II doprowadziła do klęski militarnej w 1146 roku. Po wojnie, Agnieszka z dziećmi schroniła się w Krakowie, jednak ostatecznie musiała opuścić Polskę, by dołączyć do męża w Niemczech.
W 1152 roku zmarł Konrad III, a nowym władcą Niemiec został Fryderyk I Barbarossa. Agnieszka i Władysław II mieli nadzieję na odzyskanie tronu, jednak wyprawa zbrojna w 1157 roku także nie przyniosła sukcesu. Władysław II zmarł 30 maja 1159 roku, a Agnieszka zmarła najpóźniej w 1163 roku, nie doczekawszy powrotu synów na Śląsk. Została pochowana w klasztorze w Schulpforte.
Rodzina
Małżeństwo i dzieci
Z małżeństwa z Władysławem II Agnieszka miała czworo lub pięcioro dzieci:
- Bolesław I Wysoki
- Mieszko I Plątonogi
- Konrad Laskonogi
- Alberta (filiacja dyskusyjna)
- Ryksę (żonę Alfonsa VII, Rajmunda Berengara II i Albrechta II)
Przypisy i Bibliografia
Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989.
