Koriacki Okręg Autonomiczny
Koriacki Okręg Autonomiczny (ros. Корякский автономный округ) był jednostką terytorialną Federacji Rosyjskiej istniejącą do 1 lipca 2007 roku. Jego obszar znajdował się na kontynencie azjatyckim.
Geografia
Teren Koriackiego Okręgu był górzysty, z dominującymi górami Koriackimi i Kołymskimi. Najważniejszą rzeką regionu jest Penżyna. Gospodarka opierała się głównie na:
- rybołówstwie
- hodowli reniferów
- myślistwie
- wydobyciu węgla brunatnego
Klimat
Klimat regionu jest subarktyczny, z średnimi temperaturami wynoszącymi od −24 °C do −26 °C w styczniu, a od +10 °C do +14 °C w lipcu. Roczne opady wahają się od 300 do 700 mm.
Demografia
W 2002 roku struktura etniczna mieszkańców Koriackiego Okręgu przedstawiała się następująco:
- Rosjanie – 50,5%
- Koriacy – 26,4%
- Czukcze – 5,6%
- Itelmeni – 4,7%
- Ukraińcy – 4,08%
- Eweni – 2,9%
Historia
W latach 1919–1922 region był kontrolowany przez Białą Gwardię, a następnie w 1923 roku przeszedł pod władzę Armii Czerwonej. W 1930 roku utworzono Koriacki Okręg Narodowościowy w ramach Obwodu Kamczackiego. Okręg został rozwiązany 1 lipca 2007 roku, gdy wcielono go do nowo powstałego Kraju Kamczackiego jako Okręg Koriacki.
Tablice rejestracyjne
Tablice rejestracyjne pojazdów z Koriackiego Okręgu miały oznaczenie 82, umieszczone w prawym górnym rogu nad flagą Rosji i literami RUS.
