Marek Skryboniusz Libon Druzus

Marek Skryboniusz Libon Druzus

Marek Skryboniusz Libon Druzus, syn Lucjusza Skryboniusza Libona i Kornelii Pompei Magny, żył w I wieku p.n.e. i zmarł 13 września 16 n.e. Jego historia jest opisana przez Tacyta w „Rocznikach”, gdzie ukazany jest jako ofiara politycznych intryg w czasach panowania cesarza Tyberiusza.

Osobiste i polityczne tło

Libon był prawnukiem Pompejusza Wielkiego, co czyniło go osobą wybitną w oczach współczesnych. Jego przyjaźń z senatorem Firmiuszem Katuszem skłoniła go do zainteresowania się astrologią i proroctwami, co miało wpływ na jego decyzje i działania. Katusz, ulegając wpływom, wciągnął Libona w rozrzutny styl życia, co zostało wykorzystane przeciwko niemu.

Oskarżenia i proces

Libon został oskarżony o spiskowanie przeciwko cesarzowi, a doniesienia o jego rzekomych zamiarach dotarły do Tyberiusza, który, choć na początku nie wykazywał otwarcie wrogości, rozpoczął zbieranie dowodów przeciwko Libonowi. Głównym oskarżycielem był Gajusz Wibiusz, a większość zarzutów była absurdalna. Kluczowym dowodem był list Libona zawierający tajemnicze symbole.

Samobójstwo i jego konsekwencje

W obliczu narastających oskarżeń i braku wsparcia ze strony rodziny, Libon popełnił samobójstwo, widząc, że jego aresztowanie jest nieuchronne. Tyberiusz zataił swoje prawdziwe intencje, twierdząc, że nie planował skazać Libona na śmierć. Po śmierci Libona, proces przed Senatem był kontynuowany, a wielu senatorów starało się przypodobać cesarzowi.

Podsumowanie

• Marek Skryboniusz Libon Druzus – syn wpływowych rodów, oskarżony o spisek.
• Jego rozrzutny styl życia oraz wpływy przyjaciela doprowadziły do oskarżeń.
• Libon, w obliczu oskarżeń, popełnił samobójstwo, które zostało wykorzystane przez Tyberiusza.