Friederike Karoline von Reden: Mecenaska sztuki
Friederike Karoline von Reden (12 maja 1774 – 14 maja 1854) była niemiecką mecenasą sztuki, pochodzącą z rodziny szlacheckiej. Urodziła się w Wolfenbüttel, a jej ojcem był gen. Friedrich Adolf Riedesel, baron zu Eisenbach, oficer armii heskiej, który brał udział w wojnie siedmioletniej oraz wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych. W 1777 roku Fryderyka wraz z matką i rodzeństwem znalazła się w amerykańskiej niewoli. Po wojnie spędziła dzieciństwo w Ameryce i Kanadzie, a w 1783 roku wróciła do Niemiec.
W Anglii poznała hrabiego Fryderyka Redena, który badał nowoczesne technologie górnicze, które później zastosowano na Śląsku. Para pobrała się w 1802 roku, a po ślubie Fryderyka przekształciła majątek męża w Bukowcu w magnacką rezydencję z pięknym parkiem, stając się inspiracją dla podobnych założeń w Polsce.
Zaangażowanie w sztukę i działalność społeczna
Fryderyka von Reden była znaną mecenasą sztuki, prowadziła otwarty salon, który przyciągał ówczesne osobistości, w tym króla Fryderyka Wilhelma III. W latach 30. XIX wieku namówiła króla do udzielenia schronienia prześladowanym mieszkańcom doliny Zillerthal w Tyrolu.
W 1841 roku zainicjowała przewiezienie kościółka znad jeziora Wang z Norwegii do Karpacza, który miał być przeznaczony dla berlińskiego muzeum.
Podsumowanie
Friederike Karoline von Reden była ważną postacią w historii kultury i sztuki, łączącą wpływy europejskie z lokalnym dziedzictwem. Jej działalność jako mecenas sztuki oraz wkład w życie społeczne pozostawiły trwały ślad w regionie.
Przypisy
- Kategoria: Niemieccy mecenasi sztuki
- Kategoria: Urodzeni w 1774
- Kategoria: Zmarli w 1854
