Małgorzata Łada Maciągowa
Data i miejsce urodzenia: 6 sierpnia 1881 w Siedlcach; Data i miejsce śmierci: 12 października 1969.
Życiorys
Małgorzata Łada Maciągowa była polską malarką, córką Bazylego Łady i Marii z Szaniawskich. Ukończyła gimnazjum w Krakowie, gdzie jednocześnie uczęszczała na zajęcia z rysunku i malarstwa na Kursach Wyższych dla Kobiet. W 1907 roku podjęła studia w Académie Julian w Paryżu, gdzie zdobyła uznanie za swoje prace, otrzymując liczne nagrody, w tym I nagrodę za szkic węglem oraz wyróżnienie za portret.
W ciągu swojej kariery artystycznej, zdobyła wiele nagród, w tym brązowy medal w 1931 roku za projekt witrażu „św. Trójca” oraz srebrny medal w 1932 roku za „Autoportret z paletą”. W 1934 roku otrzymała Nagrodę im. Leokadii Łempickiej za projekt witrażu „Zaślubiny Polski z morzem”. Po II wojnie światowej jej prace były często prezentowane na wystawach w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.
Wielu jej dzieł znajduje się w Muzeum Regionalnym w Siedlcach oraz w Muzeum Narodowym w Krakowie. Po wojnie Małgorzata Łada Maciągowa zmagała się z załamaniem twórczym spowodowanym tragicznymi wydarzeniami rodzinnymi – zarówno jej mąż, jak i syn zostali zamordowani przez NKWD w 1940 roku w ramach Zbrodni Katyńskiej. Te traumy wpłynęły na jej twórczość, w której obok radosnych motywów z Krakowa pojawiły się również dramatyczne szkice do kompozycji „Katyń” z 1967 roku.
Przypisy
Bibliografia
- Siedlce 1448-1995 pod red. Edwarda Kospath-Pawłowskiego i Teresy Włodarczyk, Siedlce 1996
- Małgorzata Łada Maciągowa 1881-1969 Danuta Michalec, Muzeum Regionalne w Siedlcach, Siedlce 2007
