Klątwa nad Chalionem

Klątwa nad Chalionem

Klątwa nad Chalionem (oryg. The Curse of Chalion) to powieść fantasy autorstwa Lois McMaster Bujold, wydana w 2001 roku, a w polskim tłumaczeniu Kingi Dobrowolskiej w 2003 roku. Jest to pierwsza część cyklu Świat pięciu bogów, kontynuowanego przez Paladyn dusz. Książka zdobyła Nagrodę Mythopoeic w 2002 roku i była nominowana do nagrody Hugo w kategorii najlepsza powieść.

Fabuła książki

Akcja powieści skupia się na kasztelaru Lupe dy Cazarilu, który po latach niewoli na galerach wraca do Chalionu. Zatrudnia go dawny patron, prowincjara Valenda, jako nauczyciela i sekretarza księżniczki Iselle. Cazaril szybko staje się jej mentorem i obrońcą w królestwie zdominowanym przez kanclerza Martou dy Jironala.

Gdy król Oric zmusza Iselle do małżeństwa z Dondo dy Jironalem, Cazaril decyduje się na desperacki krok, zabijając Donda za pomocą magii. Ku zdziwieniu Cazarila, przeżywa ten czyn, zyskując zdolność widzenia duchowego. Odkrywa, że nad rodziną królewską ciąży klątwa, która przynosi nieszczęścia.

Po śmierci Teideza, brata Iselle, dziewczyna postanawia uwolnić się od wpływów kanclerza. Wysyła Cazarila do sąsiedniej Ibry, by zaaranżował jej małżeństwo z rojsem Bergonem. Pomimo choroby, Cazaril podejmuje się tego wyzwania. Dzięki interwencji bogów oraz swoim umiejętnościom dyplomatycznym, udaje mu się szybko zakończyć negocjacje i wrócić do Chalionu z Bergonem.

Ostatecznie kanclerz, próbując powstrzymać Iselle, umiera, a klątwa zostaje zdjęta dzięki ofierze Cazarila. Po śmierci Orica, Iselle i Bergon obejmują władzę, a Cazaril, wracając do zdrowia po ciężkiej ranie, zostaje kanclerzem i zaręcza się z dwórką Iselle.

Powieść łączy w sobie elementy polityki, magii oraz osobistych poświęceń, tworząc bogatą i wciągającą narrację.