Zakon Świętej Brygidy
Zakon Świętej Brygidy, znany również jako Zakon Najświętszego Zbawiciela (łac. Ordo Sanctissimi Salvatoris Sanctae Brigittae, skrót O.SS.S), został założony w 1350 roku w Vadstenie w Szwecji przez św. Brygidę. Początkowo był zakonem kontemplacyjnym, a później przyjął charakter apostolsko-kontemplacyjny. Do soboru trydenckiego istniała również męska gałąź tego zakonu, brygidzi, która działała m.in. w Gdańsku.
Brygidki w Polsce
W Polsce pierwszy klasztor brygidek został erygowany w 1396 roku w Gdańsku, gdzie powstał kościół pw. św. Brygidy. W 1400 roku zbudowano tam również klasztor brygidianów. Historia zakonów brygidek w Polsce jest bogata, lecz wiele z tych placówek zostało zlikwidowanych w XIX wieku. Poniżej przedstawiono najważniejsze klasztory brygidek w Polsce:
- Klasztor w Lublinie – ufundowany w 1426 roku przez króla Władysława Jagiełłę, zlikwidowany w 1818 roku.
- Klasztor w Samborze – założony w 1611 roku, rozwiązany w 1782 roku.
- Klasztor we Lwowie – ufundowany w 1613 roku, zamieniony na więzienie w 1784 roku, w 1941 roku miejsce masakry więźniów przez NKWD.
- Klasztor w Warszawie – założony w 1615 roku, zlikwidowany w 1807 roku, rozebrany w 1892 roku.
- Klasztor w Łucku – ufundowany w 1624 roku, zlikwidowany w 1879 roku, również zamieniony na więzienie.
- Klasztor w Grodnie – założony w 1633 roku przez Krzysztofa Wiesiołowskiego, oddany siostrom nazaretankom w 1908 roku, a w 1950 roku zamieniony na więzienie.
W I Rzeczypospolitej istniały także klasztory w Elblągu i Sokalu, które nie przetrwały do dziś. W 1998 roku siostry brygidki wróciły do Gdańska, gdzie prowadzą Centrum Ekumeniczne, a także powstał nowy klasztor w Częstochowie.
