LGM-30G Minuteman III
LGM-30G Minuteman III to amerykański międzykontynentalny pocisk balistyczny (ICBM) na paliwo stałe, wykorzystywany przez United States Air Force. Posiada zasięg do 13 000 km i może przenosić do trzech głowic bojowych. Jego układ kierowania zapewnia celność na poziomie 120 metrów. Pociski te są wyposażone w głowice termojądrowe o mocy od 300 do 475 kiloton.
Historia i rozwój
Program rozwoju Minuteman III rozpoczął się w 1966 roku. Pocisk wszedł do służby w 1970 roku, a jego modernizacje były odpowiedzią na wycofanie pocisków LGM-118A Peacekeeper w 2005 roku. Obecnie w służbie znajduje się 450 pocisków tego typu.
Konstrukcja
Minuteman III jest trzystopniowym pociskiem o długości 18,2 m i średnicy 1,88 m. Masa startowa wynosi 34 467 kg. Jego zasięg minimalny to około 3000 km. Pocisk jest naprowadzany przez system NS-20, a późniejsze modernizacje, takie jak AIMS, nie zwiększyły jego celności.
Platforma przenosząca głowice, nazywana post-boost vehicle (PBV), pełni funkcję czwartego stopnia napędowego. PBV nie może zwiększać prędkości pocisku o więcej niż 1 km/s, co odróżnia ją od tradycyjnych stopni napędowych. System ten manewruje za pomocą sześciu silników kierunkowych.
Obecny status
Aktualnie na wyposażeniu US Air Force znajduje się:
- Dyżur bojowy: 450 pocisków (stan na 2008 rok)
- W rezerwie: 100 pocisków
Rozmieszczenie
Pociski Minuteman III są rozmieszczone w jednostkach:
- 20th Air Force
- 91st Space Wing, Minot Air Force Base, Dakota Północna
- 321st Missile Group, Grand Forks Air Force Base, Dakota Północna
- 341st Space Wing, Malmstrom Air Force Base, Montana
- 90th Space Wing, F.E. Warren Air Force Base, Wyoming
