CSS „David” – Okręt Marynarki Konfederacji
CSS „David” był okrętem marynarki wojennej Skonfederowanych Stanów Ameryki, zaprojektowanym w czasie wojny secesyjnej. Jako jeden z pierwszych kutrów torpedowych, miał na celu zniwelowanie przewagi morskiej Unii.
Budowa
Marynarka wojenna Konfederacji była znacznie słabsza od marynarki Unii, co zmusiło ją do poszukiwania nowych rozwiązań technicznych. W porcie Charleston porucznik Francis Lee pracował nad kutrami parowymi uzbrojonymi w miny wytykowe, znane wtedy jako „torpedy”. Pierwszy atak, przeprowadzony przez CSS „Torch”, zakończył się niepowodzeniem, ale zainspirował dalsze prace.
W 1863 roku grupa przemysłowców z Charleston, pod przewodnictwem Theodora Stoney, zbudowała CSS „David”. Okręt miał kadłub w kształcie cygara, z odkrytym przedziałem załogi i kominem, co utrudniało jego wykrycie. Wymiary „Davida” to długość około 15,25 m i szerokość 1,80 m. Napędzała go mała maszyna parowa, a uzbrojenie stanowiła mina wytykowa przymocowana na dziobie.
Użycie w Boju
CSS „David” zadebiutował bojowo w nocy 5 października 1863 roku, atakując pancernik USS „New Ironsides”. Po zbliżeniu się do celu, okręt został zauważony przez wartownika. Dowódca, porucznik William T. Glassell, wystrzelił do przeciwnika, raniąc jednego z oficerów, a następnie zderzył się z pancernikiem, detonując minę. Eksplozja spowodowała jedynie niewielkie uszkodzenia „New Ironsides”, a „David” został częściowo zalany, co zmusiło załogę do opuszczenia okrętu.
„David” uczestniczył w kolejnych dwóch akcjach: 6 marca 1864 roku przeciwko USS „Memphis” oraz 18 kwietnia 1864 roku przeciw USS „Wabash”, które również zakończyły się niepowodzeniem.
Po wojnie
W 1864 roku do służby weszły dwa kolejne okręty typu „David”, ale brak informacji o ich bojowym użyciu. Trzy dodatkowe jednostki były w budowie, jednak nie zostały dokończone z powodu upadku Charleston w lutym 1865 roku.
