Sercanie Biali
Sercanie biali, znani także jako Zgromadzenie Najświętszych Serc Jezusa i Maryi oraz Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu Ołtarza, to katolickie zgromadzenie zakonne założone na początku XIX wieku we Francji przez o. Józefa Coudrin oraz s. Henriettę Aymer de Chevalerie. Za moment powstania Zgromadzenia uznaje się Wigilię Bożego Narodzenia, 24 grudnia 1800, kiedy to założyciele złożyli swoje śluby zakonne.
Pojawienie się w Polsce
Sercanie biali przybyli do Polski w 1947 roku, po opuszczeniu przez niemiecką prowincję zgromadzenia klasztoru „Christus Rex” w Sokołówce. Polscy ojcowie, studiujący wcześniej we Francji, otworzyli dom dla sierot oraz dla osób pragnących wstąpić do zakonu.
Strój zakonny
Oficjalny strój sercanów białych składa się z białego habitu, skórzanego pasa oraz szkaplerza z wyhaftowanymi Serce Jezusa i Serce Maryi, otoczonymi cierniową koroną.
Znane postacie
Jednym z najbardziej znanych sercanów białych jest św. ojciec Damian (Jozef De Veuster), kanonizowany w 2009 roku. Poświęcił swoje życie pomocy kolonii trędowatych na wyspie Molokaʻi, stając się patronem chorych na trąd, AIDS oraz wszystkich odtrąconych, a także Hawajów.
Linki zewnętrzne
Kategoria: Kult Serca Jezusa
Kategoria: Wydarzenia 1800
