Diego García de Padilla – Wielki Mistrz Zakonu Calatrava
Diego García de Padilla pełnił funkcję wielkiego mistrza zakonu Calatrava w latach 1355–1365. Był bratem Marii de Padilla, znanej kochanki króla Kastylii i Leónu, Piotra I Okrutnego.
Opór wewnętrzny i bunt
Wybór García de Padilla na stanowisko wielkiego mistrza spotkał się z oporem części braci zakonu. Sprzeciwiali się oni nowemu mistrzowi, wspierając równocześnie bunty braci Henryka i Fadryka Trastamarów przeciwko królowi. Rebelianci zajęli kilka posiadłości zakonnych, w tym:
- Víboras
- Porcuna
- Martos
Przywódca buntowników, Piotr Estébanez Carpentero, wcześniej główny komandor zakonu, ogłosił się nowym wielkim mistrzem. Rebelia została stłumiona po straceniu Estébaneza na rozkaz królewski oraz po ucieczce buntowników do Aragonii.
Wojna dwóch Piotrów
Wsparcie Aragonii dla zbuntowanych braci zapoczątkowało konflikt znany jako „wojna dwóch Piotrów”. W trakcie tego konfliktu oddziały zakonne, pod dowództwem Diega Garcíi de Padilla, walczyły w ramach armii kastylijskiej przeciwko Piotrowi IV Aragońskiemu.