Kocheril Raman Narayanan
K.R. Narayanan, urodzony 27 października 1920 roku w Uzhavoor, Kottayam, był prominentnym indyjskim politykiem i prezydentem Indii w latach 1997-2002. Zmarł 9 listopada 2005 roku w New Delhi.
Wykształcenie i wczesna kariera
Narayanan ukończył studia z literatury angielskiej na uniwersytecie w Travancore, gdzie pracował jako wykładowca. W 1945 roku wyjechał do Anglii, aby studiować nauki polityczne w London School of Economics, gdzie zaangażował się w indyjski ruch niepodległościowy. Po powrocie do Indii w 1948 roku, w wyniku rekomendacji Harolda Laskiego, rozpoczął karierę w służbie dyplomatycznej.
Kariera dyplomatyczna
Narayanan pracował w wielu ambasadach, w tym:
- Birma
- Japonia
- Wietnam
- Australia
- Wielka Brytania
Pełnił również funkcję ambasadora w Tajlandii, Turcji i Chinach. Po przejściu na emeryturę w 1978 roku, wykładał w Delhi School of Economics i był wicekanclerzem Uniwersytetu Jawaharlala Nehru w latach 1978-1980.
Działalność polityczna
W 1980 roku Narayanan powrócił do służby dyplomatycznej jako ambasador w USA. Po zakończeniu misji w 1984 roku zaangażował się w politykę, zostając trzykrotnie wybranym do Lok Sabha z ramienia Indyjskiego Kongresu Narodowego. W rządzie Rajiva Gandhiego pełnił różne funkcje ministerialne, w tym ministra stanu ds. planowania oraz spraw zagranicznych.
Prezydentura
W sierpniu 1992 roku został wybrany na wiceprezydenta Indii, a w lipcu 1997 roku objął urząd prezydenta, uzyskując 95% głosów w kolegium elektorskim. Sprawował tę funkcję przez pięć lat, kończąc kadencję w lipcu 2002 roku.
Życie prywatne
Narayanan był żonaty z Ma Tint Tint, pochodzącą z Birmy, z którą poznał się podczas pracy w Rangunie. Ma Tint Tint, poślubiona 8 czerwca 1951 roku, przyjęła imię Usha oraz indyjskie obywatelstwo. Angażowała się w działalność na rzecz kobiet i dzieci. Ich córka, Chitra, była ambasadorem Indii w Szwecji i Turcji.
Kocheril Raman Narayanan pozostaje ważną postacią w historii Indii, znaną z wkładu w rozwój polityki i dyplomacji kraju.