„`html
B57 – Amerykańska Bomba Atomowa
B57 to amerykańska taktyczna bomba atomowa, zaprojektowana jako wielozadaniowy lekki ładunek nuklearny. Jej głównym przeznaczeniem było niszczenie celów lądowych oraz zwalczanie zanurzonych okrętów podwodnych.
Historia
Na początku lat 60. XX wieku amerykańskie siły zbrojne zdecydowały się na wprowadzenie nowego typu bomby atomowej. Bomba B57, która początkowo nosiła oznaczenie Mk 57, została zaprojektowana jako lekka bomba przenoszona przez lotnictwo taktyczne oraz przystosowana do użycia jako bomba głębinowa.
Produkcja B57 rozpoczęła się w 1964 roku i zakończyła w 1967 roku, wytwarzając około 3100 egzemplarzy. W 1968 roku zmieniono jej oznaczenie na B57.
Istniały różne wersje B57, różniące się mocą ładunku:
- Mod 0 – 5 kT
- Mod 1 – 10 kT
- Mod 2 – 10 kT
- Mod 3 – 15 kT
- Mod 4 – 15 kT
- Mod 5 – 20 kT
Niektóre bomby o mocy 10 kT były wyposażone w stateczniki stabilizujące, co umożliwiało ich użycie przez US Navy jako bomby głębinowe. B57 mogły być przenoszone przez różne samoloty, w tym Lockheed S-3 Viking, Lockheed P-3 Orion oraz śmigłowce SH-3 Sea King i Lynx.
W 1993 roku w służbie pozostawało 425 sztuk bomb B57, które zostały przystosowane do użycia jako bomby głębinowe, ponieważ w lotnictwie taktycznym zastąpiono je bombami B61.
Podsumowanie
B57 to istotny element amerykańskiego arsenału jądrowego, który przez prawie trzy dekady odgrywał kluczową rolę w taktycznych operacjach wojskowych.
Bibliografia
- Andrzej Kiński, Amerykańskie bomby atomowe, Nowa Technika Wojskowa 10/95.
„`
