Henryk Błaszkowski

Henryk Błaszkowski

Henryk Błaszkowski (18 stycznia 1893 – 3 lipca 1966) był polskim inżynierem mechanikiem kolejnictwa oraz działaczem Kościoła ewangelicko-reformowanego.

Życiorys

Urodził się w Warszawie jako syn Leona Błaszkowskiego, prawnika i sędziego Sądu Najwyższego, oraz Milady z Krostów. Błaszkowski pełnił funkcję p.o. naczelnika wydziału w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Gdańsku. Zajmował stanowisko dyrektora Departamentu Zasobów Kolejowych w Ministerstwie Komunikacji oraz był redaktorem Wydawnictw Komunikacji i Łączności.

Podobnie jak jego ojciec, Błaszkowski był aktywnym członkiem Kościoła ewangelicko-reformowanego, pełniąc funkcje wiceprezesa Kolegium Kościelnego w Warszawie i prezesa Synodu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Polsce. W okresie II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w ZWZ i AK.

Zmarł w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym. W czasie powstania warszawskiego stracił żonę, Annę, oraz dwoje dzieci: córkę Miladę i syna Zbigniewa.

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 10 listopada 1933, 20 lipca 1946)

Bibliografia

• Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie, Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989.