Hierapolis
Hierapolis to starożytne miasto zlokalizowane w południowo-zachodniej Turcji, na zboczu góry Cökelez, w pobliżu wapiennych tarasów Pamukkale. Uważane za miasto frygijskie, zostało założone prawdopodobnie przez króla Pergamonu Eumenesa II na początku II wieku p.n.e. Nazwa miasta wiązana jest z imieniem Hiery, żony legendarnym króla Myzji, Telefosa.
Historia
W miejscu Hierapolis istniało wcześniejsze osadnictwo, gdzie czczono boginię Matkę Ziemię. Około 500 r. p.n.e. istniało miasto Kydrara. Przez wieki miasto było niszczone przez trzęsienia ziemi, a w 133 r. p.n.e. przeszło pod panowanie Rzymian. W 17 r. p.n.e. i 60 r. n.e. miały miejsce kolejne katastrofalne wstrząsy. Złoty okres Hierapolis przypada na panowanie Septymiusza Sewera i Karakalli, a po podziale Cesarstwa w 395 r. stało się częścią Bizancjum. Ostatecznie w 1354 r. miasto opustoszało po silnym trzęsieniu ziemi.
Stanowisko archeologiczne
Badania archeologiczne w Hierapolis rozpoczęły się w 1887 r. i trwały przez wiele lat, w tym także odbudowa niektórych obiektów. W 1988 roku miasto wraz z Pamukkale zostało wpisane na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Odkrycia ujawniają zarysy miasta o prostokątnym układzie, z centralną ulicą, portykami, a także systemem kanalizacyjnym.
Zachowane zabytki
W Hierapolis zachowały się liczne obiekty architektoniczne, w tym:
- Wielkie Łaźnie – termy z II wieku z basenami i salami do ćwiczeń.
- Ulica Frontinusa – główna ulica handlowa z fragmentami kolumnady i bramą Domicjana.
- Świątynia Apolla – zniszczona w 60 r., odbudowana w III wieku.
- Łaźnia rzymska – z III wieku, przebudowana na kościół w okresie chrześcijańskim.
- Plutonium – miejsce kultu z trującym gazem, związane z kultem Plutona.
- Nimfeum – budynek z II wieku z systemem wodnym.
- Teatr rzymski – jeden z najlepiej zachowanych obiektów, mogący pomieścić do 12 tysięcy widzów.
- Nekropola – jedno z największych cmentarzy Anatolii, z różnorodnymi typami grobowców.
- Martyrium św. Filipa – miejsce związane z wczesnym chrześcijaństwem.
Podsumowanie
Hierapolis, z bogatą historią i licznymi zabytkami, stanowi ważny punkt na mapie archeologicznej Turcji. Jego odkrycia przyczyniają się do zrozumienia zarówno kultury rzymskiej, jak i wczesnochrześcijańskiej w regionie.
