Stanisław Ćwikowski
Stanisław Ćwikowski (11 kwietnia 1877 – 9 października 1960) był polskim prawnikiem i działaczem politycznym, posłem na Sejm Ustawodawczy. Urodził się w Czerńcu, w rodzinie chłopskiej.
Wykształcenie i kariera zawodowa
Ćwikowski ukończył gimnazjum im. Jana Długosza w Nowym Sączu, a następnie studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie uzyskał doktorat. Po odbyciu praktyki w Bośni i w Sądzie Obwodowym w Sanoku, rozpoczął pracę jako adwokat w Nowym Sączu po zdaniu egzaminu adwokackiego w 1909 roku. W 1937 roku został członkiem Naczelnej Rady Adwokackiej w Warszawie.
Działalność polityczna
Ćwikowski był aktywnym członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”, zasiadając w Radzie Naczelnej w latach 1914–1918 oraz 1924–1927. Pełnił mandat posła na Sejm Ustawodawczy w latach 1919-1922. Po secesji Jakuba Bojki w 1927 roku przeszedł do Zjednoczenia Ludu, gdzie dążył do porozumienia z obozem sanacyjnym.
Okres II wojny światowej
W czasie okupacji hitlerowskiej został aresztowany jako zakładnik. Po uwolnieniu ukrywał się w rodzinnych stronach.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1932)
Bibliografia
- Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1998.
Stanisław Ćwikowski był znaczącą postacią w polskim życiu prawnym i politycznym okresu międzywojennego oraz w czasach II wojny światowej.
