Ród Strachwitz
Strachwitz to dolnośląski ród arystokratyczny pochodzący ze Strachowic koło Wrocławia. W XVII wieku otrzymali tytuł baronów cesarstwa, a pod koniec XVIII wieku tytuł pruskich hrabiów.
Dzieje rodu
Według legendy, w bitwie pod Legnicą w 1241 roku brało udział dwunastu braci ze Strachowic. Tylko jeden z nich przeżył, stając się protoplastą rodu. Najstarszym znanym przedstawicielem jest Woislaus de Strachowitz, którego imię pojawia się w dokumentach z 1285 roku.
Baronowie Cesarstwa
- W 1630 roku cesarz Ferdynand II nadał tytuł baronów cesarstwa braciom Krzysztofowi i Maksymilianowi.
- Krzysztof był radcą cesarskim, a Maksymilian radcą biskupa wrocławskiego.
- Obaj zmarli bez potomków, ale tytuł baronów zaczął być używany przez innych członków rodu.
Znaczenie rodu wzrosło, gdy Jan Maurycy (1721–1781) został biskupem-sufraganem. Po opuszczeniu Śląska przez biskupa Schaffgotscha, Jan Maurycy stał się wikariuszem apostolskim diecezji.
Hrabiowie
Karol Józef (1724–1810), młodszy brat Jana Maurycego, kupił pałac w Kamieńcu w 1750 roku i w 1798 roku otrzymał tytuł pruskiego hrabiego. Po jego śmierci majątek podzielił się pomiędzy jego synów, z których Ernst Joachim został panem Kamienia Śląskiego.
XX wiek
Na początku XX wieku Strachwitzowie stworzyli związek rodowy z siedzibą we Wrocławiu. Posiadali liczne majątki na Śląsku, a najbogatsi z rodu, hrabiowie Fryderyk, Ludwik i Antoni, posiadali ponad 5600 ha ziemi. W 1945 roku, z powodów politycznych, ród musiał opuścić Górny Śląsk i Polskę.
Herb rodu
Herb rodowy przedstawia czarny łeb knura na złotym tle, z hełmem ozdobionym dwoma piórami strusimi w kolorach złotym i czarnym.
Bibliografia
- Historia Śląska, Red. Marek Czapliński, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocław 2002, str. 381.
- A. Kuzio-Podrucki, Hrabiowie ze Strachowic, Wielkiej Suchej i Kamieńca, „Rocznik Muzeum w Gliwicach”, t. XXVII, Gliwice 2017, str. 77-149.
