„`html
BRDM-2
BRDM-2 (ros. Бронированная Разведывательно-Дозорная Машина) to opancerzony transporter rozpoznawczy zaprojektowany w Związku Radzieckim. Produkcja rozpoczęła się w 1963 roku, a pojazd był używany w ponad 45 krajach.
Specyfikacja techniczna
- Typ pojazdu: opancerzony transporter rozpoznawczy
- Trakcja: kołowa (4×4)
- Załoga: 4 osoby
- Silnik: gaźnikowy, 8-cylindrowy GAZ-41 (140 KM)
- Prędkość maksymalna: 100 km/h (9-10 km/h w wodzie)
- Zasięg: 750 km
- Uzbrojenie:
- 1 karabin maszynowy KPWT kal. 14,5 mm
- 1 karabin maszynowy PKT kal. 7,62 mm
- Masa: 6,6 t (bojowa: 7 t)
- Wymiary:
- Długość: 5,75 m
- Szerokość: 2,35 m
- Wysokość: 2,31 m
- Prześwit: 0,43 m
Budowa i cechy
BRDM-2 ma ulepszone właściwości pływalne i większą moc silnika w porównaniu do swojego poprzednika, BRDM-1. Posiada centralny system regulacji ciśnienia w oponach, co ułatwia poruszanie się w trudnym terenie. Pojazd jest opancerzony, co zapewnia ochronę przed ostrzałem z broni ręcznej, choć jego opony nie są odporne na przebicia.
Wersje
- BRDM-2RS – wóz do rozpoznania skażeń chemicznych
- BRDM-2U – wóz dowódczo-sztabowy
- BRDM-2R5 – z radiostacją
- BRDM-2 z wyrzutnią pocisków przeciwpancernych
- BRDM-2 M96/M97 – polskie odmiany pojazdu
Muzea
BRDM-2 można zobaczyć w wielu muzeach na terenie Polski, w tym:
- Muzeum Militariów w Skwierzynie
- Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy
- Muzeum Techniki w Gnieźnie
- Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
Użytkownicy
BRDM-2 jest obecnie używany przez wiele armii na całym świecie, m.in. w:
- Rosji
- Ukrainie
- Polsce
W przeszłości pojazd był także używany przez inne kraje, w tym Liban i niektóre grupy paramilitarne.
Bibliografia
- Janusz Magnuski, Opancerzony samochód rozpoznawczy BRDM, Wyd. MON, Warszawa 1975.
„`
