„`html
Franz Xaver Josef Conrad von Hötzendorf
Franz Xaver Josef Conrad von Hötzendorf, baron od 1910, hrabia od 1918, urodził się 11 listopada 1852 w Penzing, a zmarł 25 sierpnia 1925 w Bad Mergentheim. Był marszałkiem polnym cesarskiej i królewskiej Armii oraz szefem Sztabu Generalnego w latach 1906–1917.
Pochodzenie i młodość
Urodził się w rodzinie wojskowej jako syn emerytowanego pułkownika. Po śmierci ojca, jego matka sama zapewniała mu edukację. W 1863 rozpoczął naukę w szkole kadetów, a w latach 1867–1871 studiował w Terezjańskiej Akademii Wojskowej.
Kariera wojskowa
- 1877 – Przydzielony do sztabu generalnego.
- 1878 – Uczestnictwo w zajęciu Bośni.
- 1882 – Tłumienie buntu w Dalmacji.
- 1906 – Zostaje szefem sztabu generalnego na prośbę Franciszka Ferdynanda.
- 1910 – Otrzymuje tytuł barona, jednak w 1911 podaje się do dymisji.
- 1912 – Ponownie mianowany na szefa sztabu.
- 1916 – Awans na marszałka polnego.
- 1917 – Zwalnia go nowy cesarz Karol I.
Jako strateg, był zwolennikiem ofensywy i modernizacji armii. Podczas I wojny światowej planował ataki na Serbię i Rosję, jednak jego plany nie zawsze się udawały. Był pomysłodawcą udanej ofensywy pod Gorlicami w 1915 roku, ale nie zdołał przekonać Niemców do ataku na Włochy.
Ocena polityczna
Conrad von Hötzendorf był krytykowany za imperialistyczne poglądy i odpowiedzialność za wybuch I wojny światowej oraz rozpad monarchii austro-węgierskiej. Odżegnywał się od oskarżeń, twierdząc, że był żołnierzem, a nie politykiem.
Życie po wojnie
Po wojnie osiedlił się w Innsbrucku, gdzie zajął się pisarstwem, teologią i filozofią. Zmarł 25 sierpnia 1925 roku. Uczestniczyło w jego pogrzebie około 100 000 osób.
Wybrane dzieła
- Mannschafts-Menage und Offiziers-Mittagstisch, 1876
- Zum Studium der Taktik, 1891
- Meine Rolle vor dem Kriege, 1919
- Aus meiner Dienstzeit 1906-1918, 1921-1925
„`
