„`html
Partia Pracy w Nowej Zelandii
Partia Pracy (Labour Party) to centrolewicowa i socjaldemokratyczna partia polityczna w Nowej Zelandii, założona w 1916 roku. Powstała z połączenia grup socjalistycznych, związków zawodowych oraz Zjednoczonej Partii Pracy i Partii Socjaldemokratycznej.
Historia
Partia zadebiutowała w parlamencie w 1930 roku, a w 1935 roku po raz pierwszy przejęła władzę. Jej wczesne działania koncentrowały się na ustawodawstwie socjalnym, ochronie mniejszości (szczególnie Maorysów) oraz uspołecznieniu banków i mediów. W latach 80. partia zaangażowała się w działania antynuklearne oraz ochronę środowiska, a także dążyła do większej niezależności w polityce zagranicznej.
Partia Pracy reprezentuje część klasy robotniczej, drobną i średnią burżuazję oraz część klasy średniej. Jest jedną z dwóch głównych partii w Nowej Zelandii, a jej rywalem jest Nowozelandzka Partia Narodowa. Partia rządziła w latach:
- 1935–1949
- 1957–1960
- 1972–1975
- 1984–1990
- 1999–2008
- 2017–2023
W latach 1999–2008 premierem była Helen Clark, a po jej porażce w 2008 roku przewodnictwo objął Phil Goff. Kolejnymi liderami byli David Shearer, David Cunliffe oraz Andrew Little. Po niskich wynikach sondaży, w 2017 roku na lidera wybrano Jacindę Ardern. Pod jej przewodnictwem partia zdobyła 46 mandatów w wyborach powszechnych, a w 2020 roku uzyskała 65 mandatów, osiągając większość w parlamencie.
19 stycznia 2023 roku Ardern ogłosiła rezygnację z pozycji lidera, a nowym przewodniczącym Partii Pracy został Chris Hipkins.
Linki
Kategorie
- Partie i ugrupowania w Nowej Zelandii
- Międzynarodówka socjalistyczna
- Partie socjalistyczne i socjaldemokratyczne
„`
