Akrobatyka
Akrobatyka, pochodząca od greckich słów oznaczających „stąpać po krawędzi”, odnosi się do skomplikowanych ewolucji cielesnych wykraczających poza standardowe umiejętności ludzkie. Nie jest uznawana za sport, lecz za zbiór różnorodnych dyscyplin sportowych.
Odmiany akrobatyki dzieli się na:
- Akrobatykę podnoszącą sprawność fizyczną i kontrolę ruchów, np. akrobatyka narciarska, konna czy rowerowa.
- Akrobatykę współzawodniczą, gdzie wyczyny są prezentowane na urządzeniach technicznych, takie jak akrobacja powietrzna czy akrobatyka na słupie.
Historia
Akrobatyka ma swoje korzenie w starożytnym Egipcie, gdzie była częścią ceremonii pogrzebowych. Na Krecie w II wieku p.n.e. uprawiano tauromachię, a w Grecji akrobatyka była postrzegana jako sposób na doskonalenie osobowości. W średniowieczu akrobaci często występowali podczas uroczystości, symbolizując zwycięstwo życia nad śmiercią.
Włoskie akrobatyki zyskały na znaczeniu pod koniec średniowiecza, a znani akrobaci, tacy jak A. Tuccaro, przyczynili się do popularyzacji tej sztuki. W XVIII wieku akrobatyka weszła do sztuki cyrkowej, a w XIX wieku zyskała na widowiskowości, co przyczyniło się do powstania nowych dyscyplin akrobatycznych.
Rodzaje akrobatyk
Wśród różnych rodzajów akrobatyki można wyróżnić:
- Akrobatyka cyrkowa – prezentacja trudnych ćwiczeń gimnastycznych w cyrku, obejmująca skoki, salta i akrobacje na różnych przyrządach.
- Akrobatyka konna – wykonywana podczas jazdy konnej, obejmuje zeskoki i jazdę w różnych pozycjach.
- Akrobatyka lian – pochodząca z Chin, polegająca na wykonywaniu akrobacji na krawędzi konwi.
- Akrobatyka na słupie – również chińska, wykonywana na słupie z małym podestem na górze.
- Akrobatyka narciarska, akrobacje powietrzne na desce, akrobatyka rowerowa, akrobatyka sportowa, akrobatyka spadochronowa.
Bibliografia
- Lipoński Wojciech, Encyklopedia sportów świata, Oficyna Wydawnicza Atena, Poznań 2006.
