Motorniczy – zawód i historia
Motorniczy to maszynista tramwaju, którego profesja ma swoje korzenie w pracy woźnicy, gdyż początkowo tramwaje były ciągnięte przez konie. Z biegiem czasu, w miarę wprowadzania tramwajów elektrycznych, zmieniały się również warunki pracy motorniczych. Początkowo brakowało osłon, co narażało ich na różne warunki atmosferyczne. Z czasem wprowadzono owiewki, szyby, a następnie pełne kabiny. Zawód ten był pierwotnie zarezerwowany dla mężczyzn, jednak podczas I wojny światowej zaczęto zatrudniać także kobiety.
Wymagania dla kandydatów na motorniczego w Polsce
- ukończone 21 lat,
- pozytywny wynik badania lekarskiego i testu psychologicznego.
Szkolenie motorniczych
Kursy dla przyszłych motorniczych organizowane są przez Ośrodki Szkolenia Motorniczych i dzielą się na część teoretyczną oraz praktyczną. Zajęcia praktyczne obejmują jazdę tramwajem szkoleniowym, natomiast część teoretyczna skupia się na:
- prawie o ruchu drogowym,
- budowie tramwaju,
- postępowaniu w sytuacjach awaryjnych,
- pierwszej pomocy,
- technice jazdy w trudnych warunkach.
Na zakończenie szkolenia uczestnicy przystępują do egzaminu w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego. Pozytywny wynik egzaminu skutkuje wydaniem pozwolenia na prowadzenie tramwaju.
Podsumowanie
Motorniczy to kluczowa profesja w transporcie tramwajowym, wymagająca odpowiednich kwalifikacji i szkoleń. Zawód ten ewoluował z czasem, a obecnie stawia wysokie wymagania przed kandydatami, co sprawia, że motorniczy to specjalista w swojej dziedzinie.
