Bitwa na płyciźnie Downs

„`html

Bitwa na płyciźnie Downs

Bitwa na płyciźnie Downs miała miejsce 31 października 1639 roku podczas wojny osiemdziesięcioletniej, będącej częścią konfliktu zwanego wojną trzydziestoletnią.

Przyczyny

W 1584 roku, po wyzwoleniu spod władzy Hiszpanii, Holendrzy ogłosili powstanie Republiki Zjednoczonych Prowincji. Rozejm z 1609 roku między Holandią a Hiszpanią był kruchy, a po jego wygaśnięciu w 1621 roku wznowiono działania wojenne. Hiszpanie początkowo odnosili sukcesy, jednak w 1637 roku Holendrzy odzyskali Bredę, a w 1638 roku Francuzi zdobyli ważne twierdze w Nadrenii.

Hiszpanie korzystali z morskiego szlaku do Flandrii, chronieni przez angielską flotę. W sierpniu 1639 roku flota hiszpańska, składająca się z 77 okrętów i 24 tys. żołnierzy, wyruszyła z La Corunii w kierunku Dunkierki. Holendrzy, zauważając ruch hiszpańskiej floty, wysłali swoje eskadry.

Bitwa

Pierwsze starcia miały miejsce 25 września 1639 roku, jednak pełna bitwa wybuchła 31 października, kiedy flota holenderska pod dowództwem admirała Maartena Trompa zaatakowała Hiszpanów na płyciźnie Downs. Flota hiszpańska, znajdująca się w trudnej sytuacji, straciła 40 okrętów, z czego 14 zostało zdobytych przez Holendrów. Straty hiszpańskie wyniosły około 5500 zabitych i 1800 jeńców, podczas gdy Holendrzy stracili tylko jeden okręt i około 100 marynarzy.

Podsumowanie

Klęska Hiszpanii oznaczała utratę dominacji na morzach na rzecz Niderlandów. Flota hiszpańska straciła zdolność bojową, a Holendrzy zablokowali wybrzeże Flandrii. W 1648 roku Hiszpania uznała niepodległość Holandii w traktacie westfalskim. Bitwa miała miejsce na wodach terytorialnych Anglii, co było dla Anglików upokarzające. Po bitwie relacje angielsko-holenderskie były napięte, co prowadziło do późniejszych konfliktów morskich.