Dzisiaj jest 16 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł

Tadeusz Kroński

Tadeusz Juliusz Kroński

Tadeusz Juliusz Kroński (1907-1958) był polskim filozofem i historykiem filozofii, związanym z Uniwersytetem Warszawskim. Jego nauczycielami byli Tadeusz Kotarbiński i Władysław Tatarkiewicz. Kroński był również znany jako „Tygrys” w kręgach przyjacielskich i akademickich.

Życiorys

Kroński urodził się 14 lipca 1907 roku w Warszawie. Jego ojciec, Aleksander Ferdynand, był adwokatem. Po ukończeniu gimnazjum w 1928 roku, rozpoczął studia na Uniwersytecie Poznańskim, a następnie przeniósł się na Uniwersytet Warszawski, gdzie ukończył filozofię w 1934 roku. W latach 1937-1938 studiował w Pradze.

W 1939 roku, w obliczu wybuchu II wojny światowej, wstąpił do 1 Robotniczego Ochotniczego Pułku Obrony Warszawy, gdzie został ranny. Po wojnie był członkiem organizacji Polska Niepodległa, brał udział w powstaniu warszawskim oraz został wywieziony do obozu w Niemczech. Po wojnie mieszkał w Paryżu i Londynie, a w 1949 roku wrócił do Polski.

Kariera naukowa

Kroński specjalizował się w filozofii niemieckiej, szczególnie w myśli Hegla i Kanta. Pracował na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Wojskowej Akademii Politycznej. Był autorem kilku publikacji, w tym „Rozważań wokół Hegla”. Uznawany jest za ojca duchowego warszawskiej szkoły historyków idei. Mimo jego zaangażowania w marksizm, wielokrotnie odrzucano jego podania o przyjęcie do partii.

Choć znany był z poczucia humoru i umiejętności improwizacji, był również zaangażowany w tworzenie stalinizmu w Polsce. W prywatnym liście do Czesława Miłosza wyraził swoje przekonania na temat ustroju politycznego w Polsce.

Wybrane publikacje

  • Rozważania wokół Hegla, Warszawa 1960
  • Hegel, Warszawa 1966
  • „Ludwik Feuerbach i Wykłady o istocie religii” [w:] Ludwik Feuerbach, Wykłady o istocie religii, Warszawa, 1981

Artykuły

  • Hegel i problemy filozofii historii, SF 2 (1958) z. 3

Pochówek i pamięć

Kroński zmarł 6 czerwca 1958 roku i został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie. Czesław Miłosz poświęcił mu rozdział w swojej książce Rodzinna Europa.

Bibliografia

  • Polski Słownik Biograficzny, t. XV, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970