Paul Peikert

Paul Peikert

Paul Peikert (1884-1949) był niemieckim duchownym katolickim, który w latach 1932–1946 pełnił funkcję proboszcza parafii św. Maurycego we Wrocławiu. Jest autorem Kroniki dni oblężenia Wrocławia, dokumentującej życie w oblężonym mieście podczas II wojny światowej.

Życiorys

Urodził się 1 października 1884 roku w Langendorf (dzisiaj Bodzanów). Po ukończeniu gimnazjum studiował teologię, a 20 czerwca 1910 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Peikert rozpoczął swoją karierę w parafii Wansen, a następnie pracował w Jaworze oraz we Wrocławiu. W 1918 roku objął administrację parafii św. Wawrzyńca w Żernikach, a w 1923 roku został pierwszym proboszczem nowo powstałej parafii w Sobięcinie.

W 1928 roku przeniesiono go do Wałbrzycha, a cztery lata później, w 1932 roku, został wybrany proboszczem parafii św. Maurycego we Wrocławiu spośród ponad stu kandydatów. W swojej nowej placówce zainicjował budowę kościoła filialnego św. Józefa oraz modernizację cmentarzy parafialnych.

Represje i działalność podczas wojny

W 1937 roku Peikert został aresztowany na trzy miesiące przez gestapo za posiadanie „Listu otwartego do Goebbelsa”, ale ostatecznie nie postawiono mu zarzutów. Mimo problemów z policją, w 1940 roku został mianowany radcą kościelnym przez kardynała Bertrama.

W trakcie oblężenia Wrocławia w 1945 roku Peikert dokumentował wydarzenia wojenne w swoim dzienniku, co zaowocowało wydaniem Kroniki dni oblężenia, która stała się ważnym źródłem historycznym. Po wojnie osiedlił się w Bredenborn w Westfalii, gdzie do końca życia pełnił funkcję wikarego.

Dziedzictwo

Peikert był odpowiedzialny za wiele projektów związanych z wystrojem kościołów, w których pracował, przyczyniając się do ich rozwoju i upiększenia.

Bibliografia

• K. Jonca i A. Konieczny, 1984. Przedmowa do Kroniki dni oblężenia. Ossolineum, Wrocław.