„`html
Douglas A-26 Invader
Douglas A-26 Invader to amerykański dwusilnikowy lekki bombowiec oraz samolot szturmowy, który zyskał uznanie podczas II wojny światowej oraz późniejszych konfliktów, takich jak wojna koreańska i wietnamska.
Historia
Oblot A-26 miał miejsce w 1942 roku, kiedy to samolot zastąpił A-20. Jego oznaczenie początkowo brzmiało A-26, jednak w 1948 roku zmieniono je na B-26, co często prowadzi do pomyłek z B-26 Marauder. W 1966 roku przywrócono oznaczenie A-26A. Samoloty używane przez US Navy nosiły oznaczenie JD-1.
Warianty
A-26 był budowany w dwóch głównych wersjach:
- Wersja szturmowa – miała zabudowany nos z ośmioma karabinami maszynowymi kal. 12,7 mm.
- Wersja bombowa – z przeszklonym nosem, wyposażona w stanowisko bombardiera z przyrządami celowniczymi typu Norden do precyzyjnego bombardowania.
Niektóre egzemplarze miały dodatkowe karabiny maszynowe w skrzydłach. Najsilniej uzbrojone wersje A-26 mogły dysponować nawet 18 karabinami maszynowymi strzelającymi do przodu.
Wydajność
A-26 był najszybszym amerykańskim bombowcem podczas II wojny światowej, osiągając prędkość maksymalną 570 km/h. Samolot mógł unieść do 2700 kg bomb, a jego zasięg wynosił 2300 km. Wysokość operacyjna wynosiła 6700 m, a wznoszenie wynosiło 384 m/min.
Użytkowanie
A-26 Invader był używany nie tylko przez Stany Zjednoczone, ale również przez wiele innych krajów, w tym:
- Arabia Saudyjska
- Biafra
- Brazylia
- Francja
- Kuba
- Wielka Brytania
Samolot ten był również w użyciu przez kubańskich emigrantów podczas walk w Zatoce Świń oraz przez polskiego pilota Jana Zumbacha, który latał na nim w Afryce w latach 60. XX wieku.
Podsumowanie
Łącznie wyprodukowano około 2500 egzemplarzy A-26. Samolot ten odegrał istotną rolę w różnych konfliktach, a jego silne uzbrojenie i wysoka prędkość czyniły go groźnym przeciwnikiem na polu bitwy.
„`
