Władysław I – Książę Mazowiecki
Władysław I (ur. między 1398 a 1411, zm. 11 lub 12 grudnia 1455) był księciem mazowieckim, rządzącym dzielnicami Płocka, Rawy Mazowieckiej, Gostynina, Sochaczewa i Bełza. Jako czwarty syn księcia Siemowita IV i jego żony Aleksandry, pojawia się w historii w 1424 roku. Po śmierci ojca w 1426 roku, bracia zdecydowali o zachowaniu wspólnych rządów nad ojcowizną.
Wczesne Lata i Polityka
Władysław I w 1431 roku brał udział w kampanii przeciwko Świdrygielle, jednak nie odegrał w niej znaczącej roli. W 1433 roku pokłócił się z braćmi, sprzeciwiając się ich pro-polskiej polityce. W 1434 roku, po podziale ziem, otrzymał dzielnicę płocką oraz ziemie płońską, wiską i Zawkrze. W kolejnych latach zbliżył się do biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego, wspierając jego polityczne działania.
Relacje z Litwą
Władysław I prowadził skomplikowaną politykę wobec Litwy, wspierając Michajłuszkę, syna Zygmunta Kiejstutowicza, co okazało się ryzykowne po objęciu tronu polskiego przez Kazimierza IV Jagiellończyka. W 1448 roku doszło do konfliktu o ziemię bełską, który zakończono dzięki interwencji Habsburgów. Władysław uznał Kazimierza IV jako władcę litewskiego, a w 1450 roku wysłał oddziały na wyprawę mołdawską.
Życie Prywatne i Śmierć
Władysław I ożenił się z Anną, córką księcia oleśnickiego, z którą miał dwóch synów: Siemowita VI i Władysława II. Zmarł w 1455 roku, prawdopodobnie na gruźlicę, i został pochowany w katedrze płockiej. Po jego śmierci regencję nad dzielnicą objął biskup płocki Paweł Giżycki.
Podsumowanie
Władysław I był ważną postacią w historii Mazowsza, prowadząc złożoną politykę wobec Polski i Litwy, a jego życie osobiste i polityczne miało wpływ na losy regionu. Jego rządy charakteryzowały się zarówno konfliktami wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi, co odzwierciedlało burzliwy okres w historii Polski.
