John Lawrence Sullivan
John Lawrence Sullivan, znany jako „Boston Strong Boy”, był amerykańskim pięściarzem irlandzkiego pochodzenia, uznawanym za pierwszego mistrza świata wagi ciężkiej we współczesnym boksie. Urodził się 15 października 1858 roku w Roxbury, Massachusetts, a zmarł 2 lutego 1918 roku w Mattapan, Massachusetts.
Początek kariery
Sullivan rozpoczął swoją karierę bokserską w wieku 18 lat, walcząc na gołe pięści według London Prize Ring Rules. Choć nie był wysoki (178 cm), wyróżniał się silną budową i potężnym ciosem. Swoją pierwszą poważną walkę stoczył 6 kwietnia 1880 roku, pokonując mistrza Ameryki Joe Gossa.
Droga na szczyt
Wielką popularność zyskał po zwycięstwie nad Johnem Floodem 16 maja 1881 roku. 7 lutego 1882 roku zdobył tytuł mistrza Ameryki, pokonując Paddy’ego Ryana. Sullivan stał się bożyszczem tłumów, organizując liczne tournée po Ameryce i Europie.
Najważniejsze pojedynki
- Walka z Charleyem Mitchellem: Pierwsza walka 14 maja 1883 roku zakończyła się przerwaniem przez policję, mimo że Sullivan był na deskach.
- Walka z Dominickiem McCaffreyem: 29 sierpnia 1885 roku, uznawana za pierwszą walkę o mistrzostwo świata wagi ciężkiej, chociaż Sullivan nie był formalnie uznawany za czempiona poza USA.
- Walka z Jakiem Kilrainem: 8 lipca 1889 roku, znana jako „Masakra w Richburgu”, była to ostatnia walka na gołe pięści, trwająca 75 rund.
Upadek
Po słynnej walce z Kilrainem Sullivan zaniedbał treningi, prowadził hulaszczy tryb życia i nadużywał alkoholu. 7 września 1892 roku stoczył walkę o tytuł mistrza świata z Jimem Corbettem, gdzie został znokautowany, co zakończyło jego dominację w boksie.
Dalsze losy
Po utracie tytułu Sullivan zajął się pracą w teatrze oraz kampanią przeciwalkoholową. Zmarł na atak serca 2 lutego 1918 roku. Jego pogrzeb zgromadził tysiące ludzi, a w 1990 roku został wprowadzony do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sław.
Bilans walk zawodowych
- 50 zwycięstw (35 przed czasem)
- 4 remisy
- 1 porażka
- 80 walk pokazowych
