Paunisi – plemię Indian Ameryki Północnej, niegdyś zamieszkujące tereny dzisiejszej Nebraski, obecnie osiedlone w Oklahomie i innych stanach USA.
Historia
Paunisi byli głównym plemieniem w grupie językowej Kaddo, tworząc konfederację złożoną z czterech plemion:
- Chaui (Szopy)
- Kitkehahki (Czarni ludzie)
- Pitahuerat (Hałaśliwi)
- Skidi (Wilki)
Nazwa „Paunisi” została nadana przez białych osadników około 1600 roku, wywodząc się z ich zwyczaju noszenia loków skalpowych. Pomimo posiadania koni, prowadziły półosiadły tryb życia.
Paunisi często wchodzili w konflikty z sąsiednimi plemionami, takimi jak Dakotowie i Szejenowie, a także napadali na białych kupców i osadników. Mimo tego, utrzymywali przyjazne relacje z rządem federalnym USA, dostarczając wojsku zwiadowców. Niestety, cywilizacja białego człowieka miała zgubny wpływ na ich populację; ponad połowa Paunisów zmarła na ospę, a wiele osób zginęło w wyniku przesiedleń.
Na mocy traktatów z lat 1833, 1848, 1867 i 1876, Paunisi zrzekli się swoich ziem w Nebrasce, osiedlając się na Terytorium Indiańskim w Oklahomie.
Liczebność
W XVIII wieku populacja Paunisów wynosiła około 10 000, natomiast w 1940 roku spadła do zaledwie 700 osób. Z danych U.S. Census Bureau wynika, że podczas spisu powszechnego w 2000 roku 2485 osób zadeklarowało pochodzenie „wyłącznie Pawnee”, a 4540 osób wskazało na pochodzenie „wyłącznie lub między innymi Pawnee”.
Podsumowanie
Paunisi to plemię o bogatej historii, które przeszło wiele trudności, w tym konflikty z innymi plemionami oraz choroby, które drastycznie zmniejszyły ich liczebność. Mimo trudnych doświadczeń, ich kultura i dziedzictwo są nadal obecne w Stanach Zjednoczonych.
