Góry Inowieckie
Góry Inowieckie (słow. Považský Inovec) to pasmo górskie w zachodniej Słowacji, będące częścią Łańcucha Małofatrzańskiego w Centralnych Karpatach Zachodnich.
Położenie
Góry Inowieckie rozciągają się na wschodnim brzegu Wagu, od Trenczyna do Hlohovca. Stanowią południowy przyczółek Łańcucha Małofatrzańskiego, granicząc z Niziną Naddunajską. Od północy sąsiadują z Górami Strażowskimi, oddzielonymi obniżeniem na linii Trenczyn-Bánovce nad Bebravou.
Charakterystyka
Długość Gór Inowieckich wynosi 48 km, a ich szerokość waha się od 15 do 25 km. Wysokość terenu zmniejsza się z północy na południe, a pasmo dzieli się na cztery główne części:
- Wysoki Inowiec (słow. Vysoký Inovec) – północna część z kulminacją Inovec (1 042 m n.p.m.),
- Niski Inowiec (słow. Nízky Inovec) – środkowa część z kulminacją Bezovec (743 m n.p.m.),
- Góry Krogulcze (słow. Krahulčie vrchy) – południowa część z kulminacją Marhát (748 m n.p.m.),
- Pogórze Inowieckie (słow. Inovecké predhorie) – wąski pas u zachodnich podnóży gór, bez wyraźnej kulminacji.
Geologia
Góry Inowieckie są asymentrycznym blokiem tektonicznym, ograniczonym przez uskok jastrabianski na północy oraz uskok powaski na zachodzie. Występują tu różnorodne formacje geologiczne, w tym granitoidy i gnejsy, a także osady mezozoiczne. W regionie można znaleźć także rudy żelaza oraz bogatą faunę ptaków, w tym orła cesarskiego i sokoła raroga.
Zabytki i pomniki natury
Góry Inowieckie obfitują w zabytki, w tym:
- jaskinia Čertova pec – najstarsze ślady osadnictwa na Słowacji,
- grodzisko Kostolec z czasów Wielkich Moraw,
- kaplica świętego Jerzego w Nitrianskiej Blatnicy,
- średniowieczne zamki: Beckov, Tematín, Topoľčany i Hlohoviec.
Turystyka
Region ten dysponuje dobrze rozwiniętą infrastrukturą turystyczną, obejmującą oznakowane trasy piesze i rowerowe, schroniska oraz tereny narciarskie i wspinaczkowe. Na szczytach Inowca i Pańskiej Jaworzyny znajdują się wieże widokowe, które oferują spektakularne widoki.
